8. Już nie jedna a dwie( Komu kojarzy się to z piosenką z Fineasza i Ferba?)

Shi zadowolona jak nie wiadomo co pobiegła z powrotem do chłopców. Po pewnym czasie po prostu się tam teleportowała. Chłopcy siedzieli w restauracji w niewielkim miasteczku. Podeszłą do nich i usiadła obok Yoh bo albo koło niego, albo koło Choco.
-Cześć-uśmiechnął się młody Asakura.
-Dzień dobry.-przywitała się grzecznie i zamówiła colę, oraz ku zdziwieniu chłopców zamówiła do tego frytki i cheeseburgery. Yoh przybił z nią piątkę kiedy powiedział że cheeseburgery są najlepsze. Po zjedzonym posiłki Shi zarządziła ze nie ma sensu iść i za 15 minut rozbijać obóz jak można przenocować w motelu. Wynajęła pokoje i zamknęła się w jednym kończąc robić swój eliksir. Nie wiedziała jednak że Hao postanowił się pofatygować wraz z Aquą i Luchistem( w Zakładce drużyna Hao są zdjęcia) żeby ją lepiej poznać. Dobrze wiedział kim jest, poznałby ją wszędzie. Wylądował spokojnie niedaleko przed miastem i teraz podążał na spotkanie z nią.
Shi ostrożnie dodała ostatni składnik. W kotle zawrzało i... BUM! Cały pokój był w dymie, kiedy jednak opadł koło kociołka leżał ciało... Identyczna jak wygląd Hinaty. Dziewczyna drżała z ekscytacji, drżącym ze zdenerwowania głosem zaczęła wypowiadać zaklęcie.
Hao doszedł do motelo, zamknął oczy i skupił się. Po chwili uśmiechnął się i otworzył drzwi, bez słowa poszedł na górę.
-Przepraszam proszę pana, ale tutaj mają wstęp tylko goście...-zakomunikowała recepcjonistka. Hao spojrzał na nią. Po chwili kobieta leżała nieprzytomna, a nad nią stała niebieskowłosa Aqua. Dziewczyna skłoniła się do swojego mistrza.
-Mistrzu Hao czemu ta dziewczyna jest tak ważne?-zapytał Luchist. Zazwyczaj nie pyta o takie rzeczy, tylko ślepo wypełnia rozkazy starszego Asakury, ale na prawdę nie rozumiał tego.
-Ta dziewczyna to w połowie duch mojej... znajomej..-powiedział po chwili wahanie, przecież nikt nie musi wiedzieć że się w niej podkochuje- I przy okazji jedynej osoby zdolnej mnie pokonać...-westchnął. Poszedł przed drzwi pokoju dziewczyny. Patrzył na nie niepewny co ma zrobić, ale postanowił załatwić inną sprawę zanim tam wejdzie.
-Długo macie zamiar się ukrywać?-zapytał patrząc na jeden z zakrętów. Wyszli zza niego Yoh i Ren.
-Czego tu szukasz!?-warknął Ren.
-Cześć-przywitał się przyjaźnie Yoh, tak ze wszyscy poza Hao zaliczyli glebę.
-NIE CZAS NA TAKIE RZECZY!-wydarł się Ren.
-Właściwie przyszedłem tu do tej dziewczyny.-powiedział uśmiechnięty długowłosy wskazując na drzwi pokoju Shi.
-Co on chce od Mellody?-zapytał Choco. On, Ryo i Horo właśnie przybiegli.
-Od niej nic, ale chcę czegoś od ducha który mieszka z nią razem w jednym ciele, wiesz o czym mówię prawda Yoh?-młody Asakura zmieszał się, prawda ze on czół coś dziwnego jak by w ciele dziewczyny gościły dwie energie życiowe.- No nie ważne...- Hao zniszczył drzwi i wszedł. Zastał tam dwie osoby. Dziewczynę która była identyczna jak Hinata i tą którą spotkali wcześniej. Chciał podejść, ale przeszkodził mu ostry cios z lewej strony, tak mocny że przeleciał przez kilka ścian i wyleciał na pustynie spowitą nocą.
-Nie waż się jej dotykać!-usłyszał krzyk Rena. Całą paczka przyjaciół Yoh, z nim włącznie, wybiegła na przeciw niego.
-Czego od niej chcesz?-zapytał jak zwykle spokojny właściciel mandarynkowych słuchawek.
-To proste...-powiedział Hao masując lewe ramię.- Chcę żeby się do mnie przyłączyła.
Ciało Hinaty leżało bezwładnie. Cisza w pokoju była nie do zniesienia. Przerwało ja uderzenie serca... i kolejne... i znowu... I tak ciągle. Drgnienie palców o długich paznokciach. Lekkie zaciśnięcie powieki pięknego czerwonego oka. Ukazało się ono ciemności, najpierw, powoli i mało,a  potem gwałtowne mruganie jak by się wybudziła z długiego snu. Powoli i chwiejnie usiadał. Spojrzała na swoje dłonie i uśmiechnęła się delikatnie ukazując idealne zęby o lekko wydłużonych kłach.
Chłopcy walczyli, ale byli już na ostatku sił. Hao już się zniecierpliwił, tym że ciągle wstają. Chciał w końcu znowu ją zobaczyć, usłyszeć jej bezczelną wypowiedź, a tu musi się z nimi użerać.
-Luchist, Aqua zajmijcie się nimi...-powiedział i ruszył w stronę budynku. Zrobili jak kazał, a raczej zamierzali. Niebieskowłosa już chciała się na nich rzucić, ale powstrzymał ją lis stroszony z niebieskiego płomienia. Trzymał dziewczynę w paszczy lekko paląc jej ubranie w tali, lecz jej jednak nie robił krzywdy, nawet nie parzył. Luchist patrzył zaciekawiony, ale nie miał wiele czasu na zastanowienie bo od szyi w duł objął go kamienny grobowiec. Hao patrzył na to zaciekawiony, ale w końcu uśmiechnął się.
-Więc... Już się obudziłaś... Hinato Tumiko...